राजु झल्लु प्रसाद
विद्यालयको झ्याल बाहिर
एउटा भोको बालक अंगारले
भित्तामा ‘भ’ माने भात लेखिरहेछ ।
क्याफेटेरीयामा अर्को बालक,
बर्गर लुछ्दै, ‘बि’ फर बम पढिरहेछ ।
हेर्नोस् न सर !
यसरी शिक्षालयको गर्भबाटै
दुइ फरक विचारहरु जन्मिरहेछन् यहाँ ।
एउटा बालकको जिब्रो नेपाली बोलेकै कारण अपाङ्ग ठहरिन्छ ।
र, जब उसलाई सुनेर खित्का छाड्छन अङ्ग्रेजी कानहरु,
तब मातृभाषाकै कारण शौचालयको सिलिङमा मृत भेटिन्छ-
देशको भविष्य मानिएको ऊ ।
हेर्नोस् न सर !
यसरी मौलिकता मेटेर कुरुप बौद्धिकता मौलाइरहेको छ यहाँ ।
सर, मलाई
देश पढ्न पठाएका हुन बाले !
सभ्यता पढ्न पठाएकी हुन आमाले !
युग पढ्नु पर्छ बाबु भन्थे बाजे !
र, बज्यै भन्थिन् संस्कार सिकेस् नानी !
तर सर,
जब हजुर आफ्नो खल्तीमा पि.आर. राखेर,
भानुभक्त पढाउन थाल्नुहुन्छ,
बुद्ध पढाउन थाल्नुहुन्छ,
सगरमाथा पढाउन थाल्नुहुन्छ,
देश पढाउन थाल्नु हुन्छ,
विध्या.. नास मलाई विध्या…ल..य फिटिक्कै मन पर्दैन ।
दोबाटोमा पुगेर पनि बाटो टुङ्गिन सक्छ भनेर
किन पढाउनु हुन्न हजुर ?
गन्तव्यमै पुगेर पनि गन्तव्य नभेटिन सक्छ भनेर
किन सिकाउनुहुन्न हजुर ?
किन मेरा बा देश छाडेर परदेशीए ?
किन मेरा काकाले कलम भाचेर बन्दुक समाए ?
किन मेरा दाजु देशको लागि २ मिटर कात्रो जोगाउन लापता भए ?
किन मेरी बहिनी कुनै अपरिचित लोग्ने मान्छे देख्दा तर्सिन्छे ?
यस्ता प्रश्नका जवाफ किन लेखाउनु हुन्न तपाईं ?
सपना जिउन शहर छिरेकी फुलमाया दिदिको
चुडिएको चप्पल मात्र किन फर्कियो गाउँ ?
कसले जफत गर्यो बिरामी आमा बोकेर
अस्पताल दौडिएको छोराको थाप्लोबाट नाम्लो ?
कसरी लाटोकोसेरोहरुको रातमा,
परेवाहरु बाजमा रुपान्तरण भए ?
कसरी देश लेखीरहेका कविहरु
एकाएक देश बिहिन भए ?
किन आफ्नै माटोको गर्भाशय
भोक रोग र अनिकालको घर बनेको छ ?
किन जागिरको खोजी गर्नु नै जागिर बनेको छ हामी युवाहरुको ?
किन फोहरको कन्टेनरमा भेटिन्छन्
प्रेमका निसानीहरु ?
किन फुल्न सुरक्षित महसुस गर्दैनन् कोपिलाहरु ?
धेरै समय देखी धेरै यस्ता प्रश्नहरु
अनुत्तरित छन् – मेरो मस्तिष्कमा ।
आदरणीय सर !
भन्छन्,
हजुर हामी युवाहरुको भविष्य बताउन सक्नुहुन्छ रे ।
मेरो पनि एउटा बिन्ती छ सर,
कृपया सुनिदिनुहोला !
हाम्रो भाग्य लेखिएको शैक्षिक प्रमाणपत्रमा,
सुरक्षित भोली र भात लेखिएको छ कि छैन ?
बताइदिनुस् न !!!
०००
हेर्नुहोस् ALOUD OFFICIAL द्वारा खिचिएको कविताको भिडियो प्रस्तुतीः
https://www.youtube.com/watch?v=xpVDyXtPcPU
(नयाँ दिल्ली, भारतमा जन्मिएका राजु झल्लु प्रसाद हाल रानीवन, काठमाडौ बसोबास गर्दछन् । विशेषत: कथा र कविता लेख्ने उनी हाल पत्रकारीता पेशामा आबद्द छन् ।)
